World Wide Web’in başarılı takipçileri…

Bugün isimleri pek anılmasa da, bu 3 alternatif, bir zamanlar World Wide Web’e kafa tutuyordu!

Bugün internette dolaştığımız web sayfaları ve kullandığımız çevrimiçi hizmetler, World Wide Web (WWW) sayesinde önümüze sunuluyor. Ancak WWW, her zaman bugünkü kadar baskın değildi. WWW’nin sürpriz bir biçimde başarılı sayılabilecek, bugüne kadar yaşamayı başaran alternatifleri de var.

MILNET
İnternetin nasıl başladığını araştıranlar, ARPANET’i duymuşlardır. Ancak ABD ordusu tarafından meydana getirilen MILNET’i daha önce duymamış olabilirsiniz. ARPANET, ilk olarak ABD Savunma Bakanlığı’ndan sağladığı fon ile savaş sırasında iletişim sağlamayı amaçlıyordu. Araştırmacılar, bilgisayar ağlarının ordu dışında da kullanılabildiğini çabucak farkettiler. MILNET, 1983’de ARPANET’den ayrılarak ARPANET’in sivil ve orduya yönelik hedefleri arasındaki boşluğu kapatma görevini üstlendi. MILNET bugün NIPRNET adıyla hayatını sürdürüyor ve ABD Savunma Bakanlığı’nın ihtiyaçlarını karşılıyor. NIPRNET, dünyanın en büyük özel ağı olarak değerlendiriliyor.

Minitel
Videotex hizmetleri 1970’lerde dünya çapında kullanılmaya başlanıştı. Bu hizmetler, varolan telefon hatları yoluyla ve bazen televizyon kabloları yoluyla sayfalar gönderebiliyordu. Ancak bu bağlantıyı kurmak için kullanılan donanım oldukça pahalıydı ve daha da kötüsü, ağın performansı yeterince iyi değildi.

Ancak 1978’de Fransa’da ortaya çıkan Minitel, buna bir istisna idi. Fransız telekom monopolü, donanımı bedava dağıttı ve kullanımı ücretlendirdi. Bu ise Minitel’in oldukça yaygınlaşmasıyla sonuçlandı. 80’lerin ortalarında Minitel ile mesaj panolarını ziyaret etmek, uçak biletleri almak ve Fransız beyaz sayfalarını dolaşmak mümkündü.

2009’da ayda 10 milyon bağlantı alan, ABD ve Almanya gibi dünyanın çeşitli bölgelerinde kullanılan Minitel, 30 Haziran 2012’de kapatıldı.

Teletekst
1970’lerde BBC tarafından geliştirilen BBC, Minitel’in İngiliz sürümüydü. Tescilli terminallerde kullanılan Minitel’in tersine teletekst, televizyon sinyalinin “Vertical Blanking Interval” (“dikey boşluk aralığı”) adındaki “gizli” bölümünü kullanıyordu. Gerekli donanıma sahip televizyonlar, bu sinyali çözerek içeriği gösterebiliyorlardı.

Teletekst adı belirli bir hizmete verilse de İngiltere’de bu teknolojiyi kullanan Ceefax ve 5text gibi hizmetler de vardı. Her hizmet, farklı bir kanaldan sunuluyordu.

Ceefax, hala BBC’nin analog yayınlarının bir parçası ve düzenli olarak güncelleniyor. Ancak İngiltere’nin 2012’nin sonlarına doğru tamamen dijital sinyallere geçmesiyle Ceefax da kapanacak. Teletekst, bugün çoğunlukla yerini farklı bir teknoloji olan “dijital telekest”e bırakmış bulunuyor.

Alakalı Gönderiler

Yazar Hakkında

Alakalı Gönderiler

Etiketler

Yoruma kapalı